11 juli 2011

Genieten van het moment?

Onbezorgd en dromend voor je uit staren, met de zonnestralen op je gezicht brandend. Heerlijk, toch?
Heb dan nog aangenaam gezelschap langs je zitten en het plaatje klopt helemaal. Eindeloos bijkletsen met een vriend of vriendin, en af en toe nip je even aan je glas Tönissteiner Vruchtenkorf. Voor de rest lijk je helemaal onbezorgd daar te vertoeven. Wat is dat dan toch met diegene die urenlang, eindeloos voor zich uit zitten te staren? Zonder één woord te wisselen met zijn of haar gezelschap? Maar wel jou en je gezelschap zitten af te luisteren. Typerend (cliché)beeld van mensen op leeftijd met te veel vrije tijd? Uitgebabbeld met je partner na al die jaren? Onzekerheid, nieuwsgierigheid, ...? Of is het gewoon even je hoofd leegmaken en genieten van het moment? Moeten mensen wel altijd praten?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten